Περικλής Γεωργακόπουλος
| Περικλής Γεωργακόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Περικλής Γεωργακόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1904[1] Αθήνα[2] |
| Θάνατος | 1975[1] Αθήνα[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Περικλής Γεωργακόπουλος (1904-1975) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Περικλής Γεωργακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904.
Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου της Δρέσδης με καθηγητές τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα Martin Dufler και τον διεθνούς φήμης θεωρητικό Cornelius Gurlitt. Το 1926 αποφοιτεί από το Πολυτεχνείο μαζί με τους συμφοιτητές και φίλους του Ρέννο Κουτσουρή και Παναγιώτη Μιχελή, ενώ 3 χρόνια αργότερα από την ίδια σχολή αποφοιτεί και ο Μανώλης Βουρέκας.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ακολούθησε καριέρα υπαλλήλου στο δημόσιο τομέα. Αρχικά, εργάστηκε στο Υπουργείο Δημόσιων Έργων για δύο χρόνια (1926-1928). Το 1929 εργάστηκε στον Αυτόνομο Οργανισμό Σεισμοπαθών Κορίνθου και στη συνέχεια απασχολήθηκε στην Υπηρεσία Σχολικών Κτηρίων του Υπουργείου Παιδείας για τα επόμενα 2 χρόνια (1929-1931). Την περίοδο από το 1931 έως το 1937 εργάζεται σαν ελεύθερος επαγγελματίας και σχεδιάζει κυρίως ιδιωτικές κατοικίες μέχρι την επάνοδό του σε νέες δημόσιες θέσεις, το Υπουργείο Υγιεινής, το θεραπευτήριο «Σωτηρία», το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ο πόλεμος και το διάστημα 1940-1945 τον βρίσκουν ξανά στο υπουργείο Παιδείας. Μεταπολεμικά εργάστηκε πάλι ως ελεύθερος επαγγελματίας μέχρι το 1972, εκπονώντας μελέτες πολυκατοικιών και κτηρίων γραφείων. Η μεταπολεμική επαγγελματική δραστηριότητα του αρχιτέκτονα, στον ιδιωτικό τομέα, δεν είναι γνωστή. Ιδιαίτερα αξιόλογο δείγμα του έργου του αποτελεί το Μέγαρο ΤΣΜΕΔΕ επί της οδού Μαυρομματαίων 17, έναντι του Πεδίου του Άρεως. Χαρακτηριστική για την εποχή και την περιοχή είναι η χρήση πολυτελών υλικών στην κατασκευή και η δημιουργία μεγάλων διαμερισμάτων στο κτίριο.
Η στέρεη εκπαίδευσή του και η πείρα του στις δημόσιες υπηρεσίες, σε συνδυασμό με τις ικανότητές του, του έδωσαν τη δυνατότητα να διακριθεί σε 18 συνολικά αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς με βραβεία και επαίνους.
Ο Περικλής Γεωργακόπουλος απεβίωσε στην Αθήνα το 1975, σε ηλικία 71 ετών.
Αρχιτεκτονικό Ύφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Περικλής Γεωργακόπουλος ήταν ένας από τους εκπροσώπους του Μοντέρνου Κινήματος στην Ελλάδα και δεν πέρασε απαρατήρητος, αφού κάποια από τα έργα του δημοσιεύτηκαν και από τον Alberto Sartoris. Τα δημοτικά σχολεία που σχεδίασε στη Λάρισα και στις Σέρρες είναι πλήρως εναρμονισμένα με τη μοντέρνα γραμμή των σχολικών κτηρίων του ’30, όπως και η εξοχική κατοικία του Φεσσά στην Κηφισιά. Το σημαντικότερο έργο του, το «Κεντρικό κτήριο μαγειρείων και πλυντηρίων στο Σανατόριο Σωτηρία», φανερώνει τις ιδιαίτερες συνθετικές του ικανότητες και ταυτόχρονα είναι ένα παράδειγμα κτηρίου σχεδιασμένο βάση των αρχών του μοντερνισμού, πλήρως απελευθερωμένο από τις όποιες μορφολογικές ή τυπολογικές αναμνήσεις του παρελθόντος.
Ενδεικτικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δημόσια Κτήρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1930: Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου Καβάλας
- 1931: Διδακτήριο Λάρισας- Σιδηροδρομικού Σταθμου
- 1931: Τετρατάξιο διδακτήριο Λάρισας (Αρναούτ- Μαχαλά)
- 1931: Γυμνάσιο Λεβιδίου, Αρκαδίας
- 1932: Εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Σερρών (συνοικισμός Ανατολής)
- 1932: Εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Σερρών (συνοικισμός Ευαγγελίστριας)
- 1932: Γυμνάσιο Μεσολογγίου (Παλαμαϊκή Σχολή)
- 1932: Διδακτήριο Αιγίου (Οδός Μαυροκορδάτου)
- 1937: Κεντρικό κτήριο μαγειρείων και πλυντηρίων του Σανατορίου Σωτηρία
Ιδιωτικά Κτήρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1932: Διώροφη κατοικία Περικλή Γεωργακόπουλου στα Κάτω Πατήσια (Δευκαλίωνος)
- 1933: Διώροφη κατοικία στο Παλαιό Φάληρο (Τερψιχόρης & Αμφιτρίτης )
- 1934: Τριώροφη κατοικία στα Άνω Πατήσια (Δροσοπούλου& Ίμβρου)
- 1937: Εξοχική κατοικία Στ. Φεσσά στην Κηφισιά
- 1939: Εξαώροφη πολυκατοικία στο Κολωνάκι (Σόλωνος 49)
- 1960: Κτήριο γραφείων και καταστημάτων στην Ομόνοια (Αγίου Κωνσταντίνου 2)
- 1963: Πολυκατοικία πέντε ορόφων στους Αμπελόκηπους (Ακαρνανίας 6-8)
- 1950: Πολυκατοικία ΤΣΜΕΔΕ στο Πεδίον του Άρεως (Μαυρομματαίων 17)
Διαγωνισμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1932: Μελέτη διαγωνισμού για το Σανατόριο Σωτηρία (Β’ βραβείο, συνεργασία με τους Βουρέκα και Κουτσούρη)
- 1949: Μελέτη διαγωνισμού για το μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας (Έπαινος, συνεργασία με τον Σιμιτόπουλο)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 swbplus
.bsz-bw .de /bsz312593724inh .pdf;jsessionid=FD11841693997078B78413FF5B7411A9?1429380904597. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 vymaps
.com /GR /102744658007863 /. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ελένη Φεσσά Εμμανουήλ, Αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα,Αθήνα Ποταμός, 2009
- Δημήτρης Φιλιππίδης, Νεοελληνική Αρχιτεκτονική, Αθήνα, Μέλισσα, 1984
- "Το Κεντρικόν Κτίριο Μαγειρείων και Πλυντηρίων της Σωτηρίας", Τεχνικά Χρονικά, αρ.204, 1940